zgotować

zgotować: zgotować I {{/stl_13}}{{stl_23}}ZOB. {{/stl_23}}{{stl_33}}gotować II {{/stl_33}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}zgotować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk Ia, zgotowaćtuję, zgotowaćtuje, zgotowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'urządzić, wyprawić coś komuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zgotować komuś serdeczne przyjęcie, gorącą owację. Sam sobie zgotował tak ciężki los. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przyrządzić gorący posiłek; zagotować jakiś płyn; ugotować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zgotować obiad. Zgotować mleko. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

zgotować — dk IV, zgotowaćtuję, zgotowaćtujesz, zgotowaćtuj, zgotowaćował, zgotowaćowany książk. «wyprawić, sprawić coś komuś; przygotować» Publiczność zgotowała aktorom owację. przen. Los zgotował komuś niespodziankę … Słownik języka polskiego
owacja — ż I, DCMs. owacjacji; lm D. owacjacji (owacjacyj) «głośne, manifestacyjne wyrażenie uznania, podziwu, zachwytu dla kogoś, np. okrzyki, oklaski» Żywiołowa owacja. Owacje na cześć sportowców. Zgotować komuś owację. Owacjom nie było końca. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
przyjęcie — n I; lm D. przyjęcieęć 1. rzecz. od przyjąć Przyjęcie towaru. Starać się o przyjęcie do pracy, do szkoły. Dom wczasowy przygotowany do przyjęcia urlopowiczów. ∆ Godziny przyjęć «ustalone godziny udzielania porad lekarskich, konsultacji, audiencji … Słownik języka polskiego
gotować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, gotowaćtuję, gotowaćtuje, gotowaćany {{/stl 8}}– ugotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o produktach spożywczych: doprowadzać do stanu wrzenia i utrzymywać w nim przez pewien czas dla… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias